Trump-numb

Mensen, ik loop ernstig gevaar Trump-numb te worden. Elke week wordt er weer een nieuw dieptepunt bereikt, en dat wil wat zeggen in het geval van Trump. Het is vooral het gevoel dat er niets aan gedaan lijkt te kunnen worden dat me sloopt. Natuurlijk loopt het onderzoek van Mueller nog, maar wat kan dat precies uitrichten? Misschien levert hij slechts een rapport af bij het Ministerie van Justitie en horen we er nauwelijks meer iets van. En als we er wel wat van horen kan hij alleen door de vrijwel kansloze impeachmentprocedure worden afgezet. Die procedure is kansloos, omdat door de idiote verdeling van senaatszetels (Noord-Dakota met 1,5 miljoen inwoners heeft er twee, en Californië met 30+ miljoen inwoners eveneens) de Verenigde Staten destijds in feite besloten hebben de Boerenkinkel vetorecht te geven. Mueller zou kunnen proberen Trump direct aan te klagen. Maar al sinds de jaren zeventig bestaat er een regel (zij het geen wet; het is niet in beton gegoten) dat dat niet de bedoeling is bij een president. Dat is zo geregeld om te voorkomen dat een president gesaboteerd wordt door aanhoudende rechtszaken. Het gevolg is dat het in de Verenigde Staten vrijwel ondoenlijk is om van een zittende president af te komen vóór de volgende presidentsverkiezingen. Op legale wijze althans. Maar over die Trump-numbness; na het werkelijk rampzalig verlopen bezoek aan Europa door Trump, met als absoluut dieptepunt zijn geheime gesprek met Poetin (wie staat zoiets toe? Zelfs een Amerikaanse president is toch geen dictator, kan er nu werkelijk niemand in zo’n regering zeggen “Luister eens even hier, dat gaat dus niet gebeuren”) gevolgd door de volslagen belachelijke persconferentie waar zelfs een deel van de Republikeinen van op hun achterste benen ging staan. Daarna maakte Trump het zo mogelijk nog erger door de volgende dag […]